#7

 Τα απογεύματα καλείς γυναίκες στο σπίτι σου,κάνεις λίγο χαβαλέ,λίγο μαύρο,λίγο σεξ,λίγο απ όλα.Μετά φεύγουν.Η κάθε μία με ξεχωριστό τρόπο.Έχεις ξεκαθαρίσει τι περίπου θες,από όλες τους.Ανάβεις άλλο ένα.Έχεις καιρό να διαβάσεις ένα καλό βιβλίο.Θες κούρεμα,πρέπει να τελειώσεις κάποια στιγμή και κείνη την εργασία για τη δουλειά.
 Το μυαλό σου είναι σκόρπιο.Σα τους σπόρους και τα τσιγαρόχαρτα που είναι πεταμένα στο τραπεζάκι μπροστά σου.Θα γράψεις την εργασία στ αρχίδια σου και θα βγεις για ένα ποτό.Μόνος.Θα βαρεθείς.Θα τηλεφωνήσεις κάπου.Δε θα απαντήσει κανείς.Ποτέ δεν απαντάει ο συγκεκριμένος αριθμός.Θα πιεις κι άλλο.Τώρα όλα είναι εντάξει.Είναι ώρα για σοσιαλάιζινγκ.Και μετά από λίγο,ώρα να ξεράσεις στη πιο βρώμικη τουαλέτα του κόσμου.
 Ωραία μεγάλε.
 Θα γυρίσεις σπίτι χάλια και θα μαγειρέψεις.Θα φας με λαιμαργία και θα αρχίσεις να παίζεις ξύλο με το σκύλο σου.Θα κοιμηθείτε παρέα σ ένα στρώμα στο πάτωμα.
 Θα ξυπνήσεις με το κεφάλι να βράζει.Θα σε ξεματιάσει ένας φίλος δια τηλεφώνου.Αλλά δεν είναι αυτό και το ξέρεις.Συνεχίζεις να χρησιμοποιείς το τρικ για να κοροϊδέψεις τη τσακισμένη σου συνείδηση,πως δε φταίνε τα ξίδια για όλο αυτό,όχι όσο το ότι είσαι όμορφος.Πολύ όμορφος.
 Ακόμη κι αν δεν ήσουν ποτέ πραγματικά.Ακόμη κι αν απλά τα καταφέρνεις καλά στα λόγια.
Υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν με δικαιολογίες κι άλλοι με αποφάσεις.Κι έτσι όπως είσαι κολλημένος στη πρώτη κατηγορία περιμένω να δω τι στο μμπούτσο δικαιολογία θα βρεις για όλα αυτά.Γιατί είναι και που γερνάς.Είναι που σε λίγο καιρό δε θα μπορείς τόσο απερίσκεπτα να λες "τα καλύτερα έρχονται".
 Είναι που όσο πάει μεγαλώνουν αυτές οι νύχτες στην επαρχία.Είναι που κατά βάθος λατρεύεις αυτές τις εφήμερες και προκλητικά σάπιες νύχτες.Και τη μέρα μετά απ αυτές.Αργότερα που ο πονοκέφαλος θα γλυκάνει και το απόγευμα θα σε βρει με την επόμενη γυναικεία συντροφιά,αργότερα που θα εκκινήσεις άλλη μία καρμπόν διαδικασία σαν χτες και προχτές...