tag:blogger.com,1999:blog-12231632580463646252024-02-19T23:09:55.728-08:00In State of ShockUnknownnoreply@blogger.comBlogger18125tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-11270066502640318772016-07-27T13:59:00.000-07:002016-07-27T13:59:19.828-07:00#10<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaXZhBeJbZMEBMXjwtMw4QMWP7c9FT0IK2XwlFwo3VM8A1uhKpUutozchfz11NRWPR7dXEXubc2M1bKAQFekZyavf44hLRpVwCj0xaPL4lhQI-7UiAJSNXgGqibfkcRiOqpH4IM2YeFh4/s1600/i+dont+want+to+be+saved.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaXZhBeJbZMEBMXjwtMw4QMWP7c9FT0IK2XwlFwo3VM8A1uhKpUutozchfz11NRWPR7dXEXubc2M1bKAQFekZyavf44hLRpVwCj0xaPL4lhQI-7UiAJSNXgGqibfkcRiOqpH4IM2YeFh4/s320/i+dont+want+to+be+saved.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 16.0pt; line-height: 107%;"> </span><b><u><span lang="EL" style="font-size: 16.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EL;">Ματζόρε.<br />
</span></u></b><span lang="EL"><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Αυτό το κείμενο είναι ένα τεστ. Προσπαθώ
να καταλάβω αν μπορώ να γράψω οτιδήποτε χωρίς να γκρινιάξω για τη ζωή μου.
Προσπαθώ να διαπιστώσω αν μπορώ να αφήσω στην άκρη το κόμπλεξ του «όλα έχουν γραφεί-ειπωθεί»
και την δεδομένη μου μανία η όπως αλλιώς θες πες το, το τεράστιο «ποιος είσαι
ρε μαλάκα που γράφεις σαν να έχεις το μεγαλύτερο βιογραφικό του κόσμου». <br />
Πάει ένας χρόνος και κάτι που έχω να
ασχοληθώ με το βαθύτερο και δε ξέρω αν είναι τυχαίο η απλά μια ακόμη διαβολική
συγκυρία, αλλά ένα χρόνο πριν έκοψα και το ποτό. Το υποσχέθηκα σε μένα και σε
κείνη. Τώρα είναι όλα αλλιώς. Προσέχω τι υπόσχομαι ,θέλω να πω!<br />
Αγόρασα καινούργιους καναπέδες και
υιοθέτησα ένα ακόμη σκυλί. Κίρα τη λένε. Τώρα η Λου έχει παρέα ή κάποιον να
μανουριάζει μαζί του. Μέχρι τώρα τρεις φορές γλίτωσε βέβαιο θάνατο από πνιγμό.
Η Λου είναι σκληρή καριόλα. Δυσκολεύεται να αποδεχτεί ότι θα πρέπει να
μοιράζεται το χώρο της με μία πιο νέα και πιο ψιλή – λιγνή από εκείνη, σκύλα.
Δε θα τη δικαιολογούσα αν δεν είχα προσπαθήσει να χώσω τον κατά δύο χρόνια
μικρότερο αδερφό μου στο φούρνο. </span></span><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">As a child <span lang="EL">λέμε…<br />
Βέβαια όπως αποδείχτηκε στην πορεία αυτή
του η δοκιμασία παίζει να αναστάτωσε τον ψυχικό του κόσμο και το γούστο του σε αρκετά
μεγάλο βαθμό. Πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι κατά την εφηβεία είχε κασέτα γραμμένη
από τη μια πλευρά με Πλούταρχο κι από την άλλη με </span>RATM</span><span lang="EL"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">;<br />
Καλοκαιράκι στο Αγρίνιο καθώς
καλοκαιρινή άδεια δεν παίζει. Φυσικά τα υπομένω και τα ανέχομαι όλα και με
μεγάλη μου χαρά γιατί δε φτάνει που έχω και μια δουλειά και πληρώνομαι στην ώρα
μου και κανονικά. Ποιος το γαμάει και το καλοκαιράκι; Εξάλλου έχω την ευκαιρία
να πετάγομαι Λευκάδα τα Σαββατοκύριακα να καμαρώνω τον μέσο Έλληνα η Βαλκάνιο
τουρίστα να χτυπιέται στα βράχια με το σελφοκόνταρο ένα αντικείμενο που δεν ξέρω
αν είναι χειρότερο σαν λέξη η σαν γκάτζετ, προκειμένου να πετύχει την κατάλληλη
σέλφι, να την «ανεβάσει» σε φέισμπουκ – ίνσταγκραμ, να χεστεί στα κυβερνο-λάικς
και να πέσει ακόμη πιο άδειος για ύπνο. <br />
Τέλος για σήμερα. Τελικά δεν ήταν
τίποτα! Ποιος χρειάζεται και το ποτό τώρα; Μάλλον ο αναγνώστης…(<s>ατάκακλεμμένηαπόΜπουκόφσκι</s>).</span><o:p></o:p></span></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-66838050519342226462015-01-08T13:27:00.001-08:002015-01-08T13:27:44.858-08:00#9<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizLJZPV50CP8jsA565PBBT7PxQ3GayCDmkonIa0ABHNY80WCJbcWn_Ejv9x8ZmMwBzime2AyGTL1rMNqj3FNAApnPWjcn5TipYYlJnnz4XPuGyqg2uj-rie8yVOdagD-pYFd1_HvFF-OI/s1600/happinness.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizLJZPV50CP8jsA565PBBT7PxQ3GayCDmkonIa0ABHNY80WCJbcWn_Ejv9x8ZmMwBzime2AyGTL1rMNqj3FNAApnPWjcn5TipYYlJnnz4XPuGyqg2uj-rie8yVOdagD-pYFd1_HvFF-OI/s1600/happinness.jpg" height="443" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<ul>
<li> <span style="font-family: inherit; font-size: x-large;"><b><i><u>Tout est fragile</u></i></b></span></li>
</ul>
<div>
</div>
<span style="font-size: large;"> Στην ίδια θέση και πάλι,αυτός κι όλα εκείνα τα μουρμουρητά.<br /> -Μη προσπαθείς για τίποτα...δε θα καταφέρεις ποτέ να ολοκληρώσεις τίποτα...έχουν γραφεί και ειπωθεί τόσα πολλά,δεν έμεινε για σένα τίποτα...μη προσπαθείς να κάνεις τέχνη...μην αντιστέκεσαι στην Πόλη όταν εκείνη σε ρουφάει στα σπλάχνα της και σε ξερνάει σαν ένα τίποτα...γιατί όλα είναι τίποτα κι όχι όλα η τίποτα...<br /> -Βάλε ένα τζιν.Σκέτο.Όλα είναι εύθραυστα.Όλα είναι ψέμματα,όλα είναι τίποτα...<br /> -Πιες λίγο ακόμη...έλα λίγο πιο κοντά σ αυτό που θα θελες να είσαι...γίνε ένα ακόμη τίποτα...<br /> -Στρίψε ένα μπάφο πριν μελετήσεις κιθάρα,κάτσε πιο βαθιά στον καναπέ,η πρώην φταίει,οι φίλοι φταίνε...μάλλον και ο γέρος σου που από μικρός σε παρότρυνε να γίνεις τίποτα.Δε μπορείς να μελετήσεις πια.Το μυαλό σου έχει φύγει απ' το πεντάγραμμο.Το μάτι σου αφού ανακάτεψε όλες τις νότες,τρύπησε το χαρτί και ταξιδεύει πάλι στο τίποτα.<br /> -Όλα είναι εύθραυστα.Πήγαινε στο μπαρ.Παράγγειλε ένα ακόμη τζιν.Είναι ο εύκολος δρόμος.Πάντα ήταν.Πάντα θα 'ναι.Ξαναγίνε αυτός που θα 'θελες να 'σαι,όλα έχουν ειπωθεί και δεν έμεινε τίποτα.<br /> -Έλα λίγο έξω.Σου χω ένα δωράκι.Σκύψε πάνω της.Κερασμένη.Τηλεκάρτα,καλαμάκι και...τίποτα...<br /> -Πιες ακόμη ένα.Σκέτο.Βγάλε τη μπλούζα σου.Δες πως σε κοιτάνε όλοι.Ψάξε τους καθρέπτες στα τοιχώματα του κρανίου σου.Αναστροφή.Κοίταξέ τους εσύ.Γίναν ένα τίποτα.<br /> -Πήγαινε στην τουαλέτα μαζί της.Δε φταις εσύ.Όλα είναι εύθραυστα.Φίλησέ τη,δάγκωσέ τη,χαστούκισέ τη...μην ερωτεύεσαι,ο έρωτας δεν είναι τίποτα.<br /> -Μην ακούς όλους αυτούς που λένε πως δεν είναι η βραδιά σου,πως πάλι ξεκίνησες να πίνεις,πως είσαι «καλό παιδί».Σπάσε ένα μπουκάλι.Δεν είσαι τίποτα.<br /> -Μπες στο αμάξι.Βάλε μπρος.Πάτα play.</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: #444444;"><i>"The cop with his breathalyser</i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: #444444;"><i>The paddy with his fertiliser</i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: #444444;"><i>The man in the basement</i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: #444444;"><i>That's getting a taste for it says</i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: #444444;"><i>Babe, I'm on fire</i></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span style="color: #444444;"><i>Babe, I'm on fire"...</i></span></span><br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-size: large;"> -Κάτσε βαθιά στο καναπέ.Στρίψε άλλο ένα.Πιες το,άραξε,νιώσε να αιωρείσαι.Στέκεσαι πάνω σε ένα κόκκο άμμου,στην άκρη του γαλαξία,με ανοικτές τις παλάμες,δε κρατάς κανέναν,δε κρέμεσαι από πουθενά,απολαμβάνεις τη δυστυχία της νεκρικής ακαμψίας στις άκρες των δακτύλων σου,αιωρείσαι στο άπειρο όντας ένα τίποτα.</span><br />
<span style="font-size: large;"> -Κλείσε τα μάτια τώρα.Κοιμήσου.Όλα είναι εύθραυστα.Όλα πήραν το δρόμο τους και σήμερα.Δε θα τα καταφέρεις ποτέ με την κιθάρα,αλλά δε φταις και δεν έχει σημασία.Το πρωί εξάλλου δε θα θυμάσαι τίποτα.<br /> </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/DcJGalE3vn0?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
</div>
<span style="font-size: large;">
</span></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-18203933684726281022013-11-14T09:17:00.000-08:002013-11-18T07:30:03.329-08:00#8<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://24.media.tumblr.com/4dee7772e1e74abef4c35f4ca7b48408/tumblr_muhlkxRosl1qciqmxo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://24.media.tumblr.com/4dee7772e1e74abef4c35f4ca7b48408/tumblr_muhlkxRosl1qciqmxo1_500.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Τελευταία άρχισε να μπερδεύει τη μέρα με τη νύχτα.Συχνά το δωμάτιο έπαιρνε ένα άρρωστο χρώμα, σα το καφέ του βελανιδιού, μην είναι τα κρόσσια που κρέμονται απ' το ριχτάρι στον απέναντι καναπέ η μήπως εκείνο το ροζ τασάκι δίπλα από τον κουμπαρά-αγελάδα,δώρο από πρώην και τα δύο, που στέκονται στο περβάζι του μισοσβησμένου τζακιού, τι απ' όλα φταίει και τι δε φταίει,δεν ήξερε και δε ξέρει.<br />
Πέρασε ώρα μέχρι να αποφασίσει μια έξοδο. Το τζάκι έσβησε για τα καλά και κείνη πάει καιρός που χει να φανεί.Ήταν η φάση «θέλω να βγω κι ας μη ξέρω για τι θα ψάξω εκεί έξω».Πέταξε το τσιγάρο στο τασάκι,αστόχησε και κείνο έκανε μια μικρή και σχεδόν ανεπαίσθητη τρύπα στη μοκέτα.<br />
Η διαδικασία «βγαίνω απ' το σπίτι» δεν είχε πια τίποτα σπουδαίο.Κανένα τελετουργικό και καμία προετοιμασία.Δε θα φτιάξει το μούσι,ούτε τα μαλλιά,δε θα περάσει ώρα μπροστά στο καθρέφτη,δε θα διαλέξει παπούτσια,δε θα προσπαθήσει να συνδυάσει το ντύσιμό του.Κάθε άλλο.Θα ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό του και θα ντυθεί με ότι αρπάξει πρώτο από τη στοίβα με τα ασιδέρωτα,θα σπρώξει τη πατούσα του σ' ένα ζευγάρι λασπωμένα γκαζελάκια και κλείνοντας τη πόρτα θα «πατήσει» μια ματιά στη σκύλα του.Εκείνη θα μείνει ακίνητη στο ίδιο σημείο επί ώρες,να τον περιμένει.<br />
............................................................................................................................................................<br />
Έλα μ ακούς;Συγνώμη για χτες.Για κείνα τα sms λέω.Δεν ήμουνα καλά,όχι πως προσπαθώ να δικαιολογήσω κάτι.Απλά,ξέρεις μωρέ...μη με διακόπτεις.Ακούς;;; Ακούυυυς;;; Ακ....<br />
Θα τηλεφωνήσει σ' ένα φίλο και μετά από λίγο θα βρεθούν περικυκλωμένοι από κόσμο,καπνό κι αλκοόλ σ' ένα από τα πιο αλλόκοτα μαγαζιά της πόλης,στο «κοχύλι»,εκεί που η ανάσα σου μπλέκεται στα μαλλιά των κοριτσιών,που οι σερβιτόρες χαμογελάν όταν σου παίρνουν τη παραγγελία,νάτη κι εκείνη και η κάθε εκείνη,θα πάει να της μιλήσει,να της δώσει ένα τηλέφωνο και κάτι που έγραψε πρόχειρα σε μια χαρτοπετσέτα που έχει τυπωμένο το όνομα του μαγαζιού.Θα θελε να τη τραβήξει στη τουαλέτα για μια φάση η ακόμη καλύτερα να επιστρέψει μαζί της σπίτι και μετά καπάκια σκέφτεται το καφέ δωμάτιο και νομίζει πως οι σερβιτόρες δε χαμογελούν πια,απλά γελάν με τη πάρτι του κι απ τα ηχεία έρχεται με απίστευτη ένταση το Loser από Beck...και γαμώ τη Παναγία μου,θέλει να φύγει.Ο φίλος τον τραβάει απ' το βραχίωνα,«ρε μαλάκα όλα καλά;» τραβιέται με δύναμη,τον βεβαιώνει πως είναι καλά και φεύγει.<br />
<br />
.................................................................................................................................................................<br />
Στέκεται γυμνός στο κέντρο του καφέ δωματίου και προσπαθεί να μη τηλεφωνήσει κάπου που δε πρέπει.Τέλειωσε και το χόρτο,κάνει και κρύο,ούτε κι απόψε θα γαμήσει.Μα ποιος μίλησε για γαμήσι;Τη παρέα της ήθελε μόνο.Ένα ποτήρι ζεστό τσάι και κείνη να τον κοιτά στα μάτια σα να πρόκειται για κάτι κολασμένα ιερό,να του γελάει και μες τη παράνοιά της να βάζει τα κλάματα,να του μεταφέρει τα δάκρυα στο δικό του μάγουλο και ναι είναι αλμυρά σα τη θάλασσα και ζεστά σα τον ήλιο τα δάκρυά της.Και θα πει κανείς ότι έτσι είναι τα δάκρυα του κάθε ανθρώπου,ζεστά κι αλμυρά,αλλά θα πρέπει να λάβει υπόψιν του ότι το αποτέλεσμα καθορίζεται από κάποιες συνθήκες,δεν είναι μόνο ο πόλεμος,είναι και τα αίτια,γι αυτό ο κάθε πόλεμος σα πράξη δεν είναι ίδιος, γιατί κουβαλάει ο καθένας τους κι από μια διαφορετική κατάρα.<br />
Δε θα το βάλει κάτω,θ' ανάψει πάλι το τζάκι,για προσάναμμα θα πετάξει τις σημειώσεις των δυο τελευταίων ημερών κι όλα καλά,σα να μην έγινε τίποτα,σα να μη βγήκε ποτέ απ' το καφέ δωμάτιο.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://img.youtube.com/vi/kd4QMN_lErc/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://youtube.googleapis.com/v/kd4QMN_lErc&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://youtube.googleapis.com/v/kd4QMN_lErc&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-57867347680207561242013-10-27T07:13:00.000-07:002013-10-27T07:15:58.679-07:00#7<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmdVrJWScvx9gSC-APIoY-PIyYyAdwJvB6WAY8pXlvDJrUyxnnBX83Nv_6d5-nuSFsA-HflbmYbFJmc3Bqpd7SXFJ4Sw9f-fVGWFZnhyphenhyphenWSH4p0WyvApqEFu6i5FB1uj7kHmNFZtcXOIsk/s1600/hghg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmdVrJWScvx9gSC-APIoY-PIyYyAdwJvB6WAY8pXlvDJrUyxnnBX83Nv_6d5-nuSFsA-HflbmYbFJmc3Bqpd7SXFJ4Sw9f-fVGWFZnhyphenhyphenWSH4p0WyvApqEFu6i5FB1uj7kHmNFZtcXOIsk/s640/hghg.jpg" width="432" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Τα απογεύματα καλείς γυναίκες στο σπίτι σου,κάνεις λίγο χαβαλέ,λίγο μαύρο,λίγο σεξ,λίγο απ όλα.Μετά φεύγουν.Η κάθε μία με ξεχωριστό τρόπο.Έχεις ξεκαθαρίσει τι περίπου θες,από όλες τους.Ανάβεις άλλο ένα.Έχεις καιρό να διαβάσεις ένα καλό βιβλίο.Θες κούρεμα,πρέπει να τελειώσεις κάποια στιγμή και κείνη την εργασία για τη δουλειά.<br />
Το μυαλό σου είναι σκόρπιο.Σα τους σπόρους και τα τσιγαρόχαρτα που είναι πεταμένα στο τραπεζάκι μπροστά σου.Θα γράψεις την εργασία στ αρχίδια σου και θα βγεις για ένα ποτό.Μόνος.Θα βαρεθείς.Θα τηλεφωνήσεις κάπου.Δε θα απαντήσει κανείς.Ποτέ δεν απαντάει ο συγκεκριμένος αριθμός.Θα πιεις κι άλλο.Τώρα όλα είναι εντάξει.Είναι ώρα για σοσιαλάιζινγκ.Και μετά από λίγο,ώρα να ξεράσεις στη πιο βρώμικη τουαλέτα του κόσμου.<br />
Ωραία μεγάλε.<br />
Θα γυρίσεις σπίτι χάλια και θα μαγειρέψεις.Θα φας με λαιμαργία και θα αρχίσεις να παίζεις ξύλο με το σκύλο σου.Θα κοιμηθείτε παρέα σ ένα στρώμα στο πάτωμα.<br />
Θα ξυπνήσεις με το κεφάλι να βράζει.Θα σε ξεματιάσει ένας φίλος δια τηλεφώνου.Αλλά δεν είναι αυτό και το ξέρεις.Συνεχίζεις να χρησιμοποιείς το τρικ για να κοροϊδέψεις τη τσακισμένη σου συνείδηση,πως δε φταίνε τα ξίδια για όλο αυτό,όχι όσο το ότι είσαι όμορφος.Πολύ όμορφος.<br />
Ακόμη κι αν δεν ήσουν ποτέ πραγματικά.Ακόμη κι αν απλά τα καταφέρνεις καλά στα λόγια.<br />
Υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν με δικαιολογίες κι άλλοι με αποφάσεις.Κι έτσι όπως είσαι κολλημένος στη πρώτη κατηγορία περιμένω να δω τι στο μμπούτσο δικαιολογία θα βρεις για όλα αυτά.Γιατί είναι και που γερνάς.Είναι που σε λίγο καιρό δε θα μπορείς τόσο απερίσκεπτα να λες "τα καλύτερα έρχονται".<br />
Είναι που όσο πάει μεγαλώνουν αυτές οι νύχτες στην επαρχία.Είναι που κατά βάθος λατρεύεις αυτές τις εφήμερες και προκλητικά σάπιες νύχτες.Και τη μέρα μετά απ αυτές.Αργότερα που ο πονοκέφαλος θα γλυκάνει και το απόγευμα θα σε βρει με την επόμενη γυναικεία συντροφιά,αργότερα που θα εκκινήσεις άλλη μία καρμπόν διαδικασία σαν χτες και προχτές...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://img.youtube.com/vi/md_1e22K9p8/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://youtube.googleapis.com/v/md_1e22K9p8&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://youtube.googleapis.com/v/md_1e22K9p8&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-70667063638706075522013-10-08T13:51:00.002-07:002013-10-08T13:57:40.509-07:00#6<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4IoNFaCSxwaAqGT1rHle5em2GGjeNkQuk1oSX9_X6GVB7NmlPTtSva3uPDXbx7w8AeJ21tA1KSuiCdv4zqYu7WXWF7y7t3jCnHM7hY95SRjFu0vBVPHJqqopXyhwQuR2pEwXg2UbGaeU/s1600/self+cut.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4IoNFaCSxwaAqGT1rHle5em2GGjeNkQuk1oSX9_X6GVB7NmlPTtSva3uPDXbx7w8AeJ21tA1KSuiCdv4zqYu7WXWF7y7t3jCnHM7hY95SRjFu0vBVPHJqqopXyhwQuR2pEwXg2UbGaeU/s400/self+cut.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
Η μιζέρια είναι ο θάνατος της κάθε ιδέας.Συγγραφικά ένας μίζερος (δες κι εμένα) είναι νεκρός.Μια μίζερη σχέση είναι νεκρή.Η μιζέρια είναι το μαχαίρι που τσιμπάει την αριστερή σου θηλή.<br />
Στον αντίποδα είναι μια κατάθλιψη.Ένας καλός λόγος να είσαι χάλια,σπρώχνει το μαχαίρι βαθιά στη καρδιά.Είναι η ώθηση που θα το βυθίσει στη σάρκα,το ξέσκισμα που θα φέρει τη λύτρωση.<br />
Κάποτε καλείσαι να διαλέξεις ανάμεσα σ αυτά τα δύο.Πιο ορθά,αν έχεις μπει εδώ και καιρό στη πρώτη κατάσταση,καλείσαι να διαλέξεις αν θα συνεχίσεις να ανέχεσαι το εκνευριστικό τσιμπηματάκι η αν θα ψάξεις τη λυτρωτική εκείνη δύναμη που θα ξεσκίσει τη σάρκα σου.<br />
Αν δε βρίσκεις ξένα χέρια,κάντο μόνος σου.Σπρώξε και στρίψε.Κάντο αργά.Η ταχύτητα προκαλεί έκπληξη.Αν μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα από μία αργή και μια γρήγορη αυτοκτονία,διάλεξε τη πρώτη.Ο πόνος θεραπεύει και γεννά,γιατί δε θα σ αφήσει τελικά να φτάσεις ως το τέλος.<br />
Μερικές φορές ο αυτοτραυματισμός σε γλιτώνει από τη ταπείνωση μιας αυτοκτονίας.Κάποιοι το αποδίδουν στη πολυδιάστατη σχέση,σώματος-ψυχής.<br />
Πόσο άσχημα μπορεί να νιώθεις για το μεγαλείο της ψυχής σου ρε σακάτη;Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-81854933807491910102013-08-25T03:19:00.000-07:002013-08-25T04:52:32.139-07:00#5<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx8dTDBBMV8AXcfVx94eAnHbJuOKH2q1PmOisHT5fiHygbX59FOjYR9CC_Xllaeg4vQXVABjEl6HsEy_bdVPG8z3pxL6n3_WV6NCeyG08Ot5lIfvt7pbRR8N3svK9hnWuqdramvU-yiEI/s1600/DSC06108.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx8dTDBBMV8AXcfVx94eAnHbJuOKH2q1PmOisHT5fiHygbX59FOjYR9CC_Xllaeg4vQXVABjEl6HsEy_bdVPG8z3pxL6n3_WV6NCeyG08Ot5lIfvt7pbRR8N3svK9hnWuqdramvU-yiEI/s400/DSC06108.JPG" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-size: large;"> Δεν ήταν τρόπος αυτός που με κοίταζες χτες το βράδυ.Δεν είναι να θαυμάζεις ανθρώπους σαν εμένα.Δεν έχω κανονίσει τίποτα από την αταξία της προηγούμενης φοράς.Δεν έπαψα να σ αγαπώ.Πάψε να κλαις.Όχι δε κλαίω άλλο γιατί τρόμαξα να γλιτώσω από κείνες τις χίμαιρες του τότε.Βάζω και κείνη τη κρέμα που μου πήρες δώρο για τους μαύρους κύκλους.Βαρέθηκα να ταλαιπωρώ τα μάτια μου και τα γυαλιά που μου αγόρασες είναι μεγάλα και δε μου κάνουν.Πως να κρυφτώ από τον όχλο το πρωί;</span><br />
<span style="font-size: large;"> Δεν είναι ότι δεν έχω έμπνευση είναι που με εμπνέει η αρρώστια στους δρόμους.Δεν έχασα το ταλέντο μου στις λέξεις.Πως να χάσεις κάτι που δεν είχες ποτέ;</span><br />
<span style="font-size: large;"> Νιώθω πολύ ατσούμπαλος σήμερα μωρό μου.Όταν ήμουν παιδί και το χειμώνα οι γονείς μου κλείδωναν το ποδήλατο στην αποθήκη,φοβόμουν πως το ερχόμενο καλοκαίρι θα ξεχάσω την ισορροπία.Ο ίδιος φόβος και τώρα που έχω να γράψω κάτι,καιρό.</span><br />
<span style="font-size: large;"> Είπα να γίνω καλύτερος άνθρωπος κι άρχισα να ταΐζω καθημερινά το Τζίμη,ενώ φιλοξενώ πια στο σπίτι μου τη Λου.</span><br />
<span style="font-size: large;"> Το καλύτερο που έχω να σκεφτώ για από δω και πέρα είναι πως όταν γεράσω δε θα φοβάμαι μη πεθάνω.</span><br />
<span style="font-size: large;"> Καλημέρα εκεί έξω.</span><br />
<br />Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-18763218000284711972013-07-05T09:21:00.000-07:002015-02-08T08:30:41.307-08:00#4<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis4ytSHRAKiyhBc0D-_MaRmCNmnolvfewzxQs8E5CeYjZTvzdUHF8IdcnqD4AXFnBK03qE7Hg5KB8NNd3IET56wgdFgLTdGaEY7cWfeuF2eYwdSlHtdxCPQI32uG6x1XDOPmUhMae_KZM/s1600/fuck+normality.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEis4ytSHRAKiyhBc0D-_MaRmCNmnolvfewzxQs8E5CeYjZTvzdUHF8IdcnqD4AXFnBK03qE7Hg5KB8NNd3IET56wgdFgLTdGaEY7cWfeuF2eYwdSlHtdxCPQI32uG6x1XDOPmUhMae_KZM/s400/fuck+normality.jpg" height="293" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-size: large;"> Προσπάθησα αρκετά να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη.Τα απογεύματα,αμέσως μετά τη δουλειά,χαλάρωνα στο μπάνιο μου καπνίζοντας και πίνοντας.Αυτός υποτίθεται είναι ένας τρόπος να ξεκουράσεις και να αποφορτίσεις τον εγκέφαλό σου.<br /> Στο δεύτερο στάδιο,αυτό της επαναφόρτισης,προσπαθείς να βάλεις την όποια διαδρομή των ιδεών η των σκέψεων σε μια λογική σειρά.Ο καπνός γεμίζει ασφυκτικά το δωμάτιο.Η κάνναβη,η αλλιώς το THC,απαγκιστρώνει το κεκτημένο.Μπορείς άνετα να αποδείξεις ότι ένα κι ένα δε κάνει πάντα δύο.Αν είναι έτσι,πως μπορείς να εξηγήσεις τη λέξη μοιράζομαι;Είστε δύο στο πλήθος αλλά έχετε να μοιραστείτε ένα κομμάτι κέικ.Το αποτέλεσμα του ένα κι ένα είναι δύο.Το προφανές αποτέλεσμα.Γιατί το κεικάκι το διαιρείς στα δύο.Όπου κέικ βάλε ότι μοιράζεσαι.</span><br />
<span style="font-size: large;"> Πέρασα μήνες προσπαθώντας να πάψω να εκτροχιάζομαι.Μετά από λίγο καιρό έκοψα το κρέας.Δε θεωρούσα λογικό να έχω στο πιάτο μου το κομμένο μέλος κάποιου «ζωντανού» το οποίο μέχρι να φτάσει στο πιάτο μου είχε βασανιστεί,θανατωθεί,γδαρθεί, τεμαχιστεί και ψηθεί με τον πιο άγριο τρόπο.Τελικά έκανα λάθος.Θα το εξηγήσω παρακάτω.<br /> Εν τω μεταξύ ένα απόγευμα,αποκοιμήθηκα με τη τηλεόραση ανοιχτή.Ξύπνησα στις οχτώ από την ένταση της φωνής του λαχανιασμένου εκφωνητή.Έλεγε πως αν δε πάρουμε τη δόση θα καταρρεύσει η οικονομία μας,για ένα έγκλημα με θύμα μια γιαγιούλα και θύτη λαθρομετανάστη,για περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις,για επιπλέον περικοπές στους μισθούς και στις συντάξεις,για την εκτόξευση της ανεργίας το επόμενο τρίμηνο,λα λα λα...<br /> Τρόμαξα.Σηκώθηκα,έπιασα τη τηλεόραση και την έστειλα απ το μπαλκόνι.Δε μπορούσα να καταλάβω πως ακόμη κι αυτό είναι νορμάλ.<br /> Μετά από λίγη ώρα η μάνα μου κάλεσε το παπά.Τον σάπισα στο ξύλο όταν προσπαθούσε να με ραντίσει με νερό.Φέρθηκα παράλογα.Είχε καταβρέξει το τόπο μόνο και μόνο για να διώξει τις ακάθαρτες σκέψεις από μέσα μου.Επίσης μετανιώνω.Αλλά μέχρι να πάρω γραμμή το λάθος μου,ήρθαν κάτι κύριοι με άσπρες στολές και με μάζεψαν.Τρεις μήνες σ ένα δωμάτιο με γκρίζους τοίχους.Δεμένος δεξί χέρι,αριστερό πόδι.Όταν ρώτησα «γιατί;» απάντησαν πως τρομάζω το κόσμο.Κι εγώ που νόμιζα πως ο κόσμος ήταν τρομαγμένος από πάρτι του...Μου δίναν κάτι απαίσια στη γεύση χάπια </span><span style="font-size: large;">που με έριχναν σε βαθύ ύπνο </span><span style="font-size: large;">και μου τρυπάγανε τα χέρια δυο φορές τη μέρα.Τους χρωστάω τα πάντα.<br /> Χάρη σ αυτούς γύρισα στο σπίτι μου κι όλες εκείνες οι κακές σκέψεις φύγαν.Βοήθησε εξαιρετικά και η κυρία Σοφία σ αυτό.Την έβλεπα δυο φορές την εβδομάδα.</span><br />
<span style="font-size: large;"> Τώρα έχω κόψει το χασίς.Κανείς φίλος μου δε κάνει χρήση μπροστά μου.Δεν είναι για μένα αυτά τα ψυχοτρόπα πράγματα.Οι φίλοι μου με μάθαν πως έχω ανάγκη το κρέας αν θέλω να νιώθω και να είμαι υγιής.Πραγματικά λυπάμαι πολύ για τα κακόμοιρα τα ζωάκια αλλά τι φταίω εγώ;Ας γινόταν άνθρωποι.Εξάλλου καλύτερος άνθρωπος γίνεσαι μόνο όταν βοηθάς τον διπλανό σου.Και στην εποχή μας αυτό προέχει.Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο.Δε μπορώ να εξηγήσω τι ανώτερο έχουμε από τα ζώα.Οι φίλοι μου λένε ΛΟΓΙΚΗ.Έχουμε αναπτύξει τη λογική.Αυτό που παραλίγο να χάσω.</span><br />
<span style="font-size: large;"> Προχτές πήρα και καινούργια τηλεόραση.Έβαλα μερικές δόσεις ακόμη αλλά απολαμβάνω εξαιρετικά ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση και φανταστικές αμερικάνικες σειρές.</span><br />
<span style="font-size: large;"> Μόνο που κάποιες φορές-και δε το χω εκμυστηρευτεί ποτέ ξανά δημόσια-τα βράδια πετάγομαι νιώθοντας πως κάτι δε πάει καλά.Βάζω τα κλάματα.Στέλνω ένα μήνυμα σε κανα φίλο και κείνος μου απαντάει πως όλα θα πάνε καλά αρκεί να πάρω τα φάρμακά μου.Τύποι σαν εμένα,γεννημένοι με τόσο αδύναμο μυαλό,είναι νορμάλ να χρειάζονται φάρμακα.Νορμάλ...</span>Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-20375815971879954262013-04-22T12:43:00.002-07:002013-04-22T12:43:31.581-07:00#3<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZjNq6l4-eXwQkn3roB21A7Z6PzHnj6S4TMqkaz2BjSlFEWPMiOxPclM9bRpQlKatKDSV3lbnh4MqG4zVCa8fDj8eaRuSXcAzOs12ZaWIicJIw3_Ktxi4gXRkYHkfG4_761rx4WrycmG8/s1600/1-best-friends-art-kardashian.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZjNq6l4-eXwQkn3roB21A7Z6PzHnj6S4TMqkaz2BjSlFEWPMiOxPclM9bRpQlKatKDSV3lbnh4MqG4zVCa8fDj8eaRuSXcAzOs12ZaWIicJIw3_Ktxi4gXRkYHkfG4_761rx4WrycmG8/s400/1-best-friends-art-kardashian.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">Σε λίγο καιρό γίνομαι τριάντα.Μένω μόνος σ ένα τριάρι με τζάκι που για να πληρώσω το ούτως η άλλως χαμηλό νοίκι του,μου βγαίνει ο κώλος.Ωραία.<br /> Διαπιστώνω πως ζέστανε ο καιρός και αποφασίζω να κάνω μια μικρή σπατάλη,δηλαδή να γεμίσω τη μπανιέρα με καυτό νερό και να πηδήξω μέσα,πίνοντας ταυτόχρονα κάτι,σβήνοντας τα φώτα κι ανάβοντας μερικά ρεσώ.Βάζω και το λάπτοπ σε μια γωνία να παίζει ένα απίστευτο μιξτέιπ φίλου.Βυθίζομαι στο καυτό νερό ελαφρώς ακουσμένος.Αλλά συνεχίζω να καπνίζω.Τηλεφωνώ σ ένα φίλο. Ανταλλάσσω μερικά sms με τη δικιά μου.Μου λείπει.Λίγο παραπάνω απ ότι και άλλοι άνθρωποι στη ζωή.Μου λείπουν γενικά,όχι μέσα απ τη μπανιέρα,για να ξεκαθαρίσουμε (είμαι ομοφοβικός,δε καμαρώνω όμως).<br /> Αρχίζω να σκέφτομαι έναν έναν τους ανθρώπους για τους οποίους χαίρομαι που πέρασαν απ τη ζωή μου.Επικεντρώνω και στους τωρινούς φίλους.Σε μια κρίση αγάπης και ειλικρίνειας αποφασίζω να τους αφιερώσω λίγο χώρο στο προσωπικό μου μπλογκ.Και το κάνω,αφού φαφλατίσω ασύστολα σε μια ανόητη εισαγωγή...Γκούχουυυ...Λοιπόν!</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε κείνους που δε γνώρισα αυτό που λέμε "από κοντά",τουλάχιστον όχι ακόμα,αλλά μέσα από το διαδίκτυο.Άνθρωποι που πάντα θα θες να συναντήσεις.Ταλαντούχοι και χαρισματικοί Σαμάνοι που χαραμίζονται σε μια κωλοχώρα χωρίς αύριο.<br /> Σε άλλους που είναι πάντα εκεί να με ποτίσουν αφού με ταΐσουν και μετά να με ξαναποτίσουν και να με ξαναποτίσουν και...να υποστούν τη φλυαρία μου για ώρες.<br /> Σ αυτούς που αν έφευγαν από τη πόλη που ζω θα με έσπρωχναν ένα βήμα ακόμη μακριά από δω.Μου το χρωστά αυτή η κωλοπόλη.Το ότι ζω ακόμη εδώ,οφείλεται στο ότι θέλω να περνάω πολύ από το χρόνο μου με αγαπημένα πρόσωπα.<br /> Σ εκείνους που φροντίζουν να μου δείχνουν ότι δεν είμαι ακόμη μεγάλος για να κόψω τη κρεπάλη.Σε φάση,"Ε αφού παρταλεύει ο τάδε που είναι σαράντα,έχω δέκα χρόνια και...ακόμη".<br /> Σε κυρίες που έχω πει τόσα πολλά αλλά νομίζω πως δεν είπα τίποτα.Που με τα λόγια τους με κάνουν από ένας ξυπόλητος ζητιάνος να νοιώθω παπουτσωμένος γάτος και που φροντίζουν μέσα μέσα να μου πετάνε κανα τριαντάφυλλο από αυτά που φυτρώνουν στο εγκέφαλο - κήπο τους,έτσι για να μου γαμήσουν τη μέρα.Η να μου τη φτιάξουν.Σημασία έχει ότι θα την αλλάξουν...<br /> Και στο Scar ρε πούστη,γιατί τις όμορφες αυτές σκέψεις τις έκανα ακούγοντας τη παρακάτω μιξτέιπ του,την οποία συνιστώ να την ακούσετε και σεις ΌΛΗ.</span><br />
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"> Και σε πολλούς ακόμη ρε φίλε,σε πολλούς...<br /> Με αγάπη ρε...</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;"><iframe frameborder="0" height="380" src="//www.mixcloud.com/widget/iframe/?feed=http%3A%2F%2Fwww.mixcloud.com%2Fscarsbruises%2Fcrystals-sparkle-in-the-grass%2F&embed_uuid=473dbe49-1638-421c-9b0e-0fd2dadaae41&stylecolor=&embed_type=widget_standard" width="380"></iframe></span><br />
<div style="clear: both; height: 3px; width: 372px;">
</div>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif; font-size: large;">
<div style="color: #02a0c7; display: block; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; margin: 0; padding: 3px 4px; width: 372px;">
<a href="http://www.mixcloud.com/scarsbruises/crystals-sparkle-in-the-grass/?utm_source=widget&utm_medium=web&utm_campaign=base_links&utm_term=resource_link" style="color: #02a0c7; font-weight: bold;" target="_blank">Crystals Sparkle In The Grass</a> by <a href="http://www.mixcloud.com/scarsbruises/?utm_source=widget&utm_medium=web&utm_campaign=base_links&utm_term=profile_link" style="color: #02a0c7; font-weight: bold;" target="_blank">Scar</a> on <a href="http://www.mixcloud.com/?utm_source=widget&utm_medium=web&utm_campaign=base_links&utm_term=homepage_link" style="color: #02a0c7; font-weight: bold;" target="_blank"> Mixcloud</a></div>
<div style="clear: both; height: 3px;">
</div>
</span></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-51702655182548648232013-03-28T16:43:00.002-07:002013-03-29T05:25:16.115-07:00#2<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVCMAAaJBxBG6IfuSIqqulgLYpod7GHS-TVSMO1ID91SUY0cuN5NOkw4jHiW-UADS9QKM6_L-r3v_SU06pmR01UhqcP-ZMS95HNdhNQDmy0UsONzJkV46HP0wiWJajYxc5XRuEhHZHaYE/s1600/I_need_you_by_Evil0Kitty.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVCMAAaJBxBG6IfuSIqqulgLYpod7GHS-TVSMO1ID91SUY0cuN5NOkw4jHiW-UADS9QKM6_L-r3v_SU06pmR01UhqcP-ZMS95HNdhNQDmy0UsONzJkV46HP0wiWJajYxc5XRuEhHZHaYE/s400/I_need_you_by_Evil0Kitty.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Ήπια κανα δυο τσιγάρα και λίγη ντόπα νόμιμη,απ΄αυτή που φορολογεί το κράτος.Κρασάκι βασικά.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Στάθηκα στη μέση του δωματίου και έμεινα να κοιτάζω τα όσα δε μ αρέσουν.Οι κατάλευκοι τοίχοι,το μισοσβησμένα ξύλα στο τζάκι και μια γενική ακαταστασία δίπλα απ τη μαξιλάρα στο πάτωμα.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Ένα τασάκι γεμάτο γόπες από τσιγάρα και πράσινες χάρτινες τζιβάνες,μια κούπα με λίγες γουλιές τίλιο,οι παντόφλες μου,κάτι βρακιά...γάμησέ τα.<br /> Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως κάποια στιγμή θα γράψω για όλες εκείνες τις σκέψεις που θυσιάστηκαν στο βωμό της καλοπέρασης.Ας πιούμε ένα μπάφο μωρέ,ποιος το γαμάει και το γράψιμο.<br /> Ψέμμα είπα.Τουλάχιστο αυτή τη φορά το είπα στον εαυτό μου.<br /> Έψησα κι ένα τοστάκι.Το φαγα με ταχύτητα και είδα τη κοιλιά μου να μεγαλώνει ακαριαία.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Η μεγαλύτερη μαλακία στη ζωή είναι ότι πρέπει να μάθεις να χειρίζεσαι το γεγονός του ότι δε ξέρεις τίποτα γι΄αυτή,ούτε και το τι θα γίνει το επόμενο δευτερόλεπτο.Σ΄αυτό είμαι αδύναμος.<br /> Έχω κι άλλες αδυναμίες.Στη Μπεθ Γκίμπονς και τον Μορισσέι.Και στο μικρό μου αδερφάκι αλλά δε θα το καταλάβει ίσως ποτέ λόγω της καταστασής του,η οποία δεν είναι τόσο ιδιάζουσα όσο της Μπεθ και του Μοζ,αλλά έχει τις δυσκολίες της.<br /> Απόψε έπαψα να αγαπώ τον εαυτούλη μου και αποφάσισα να κάνω πράγματα και για τους άλλους.Αύριο το πρωί θα τα ξεχάσω.Γαμημένη χίμαιρα.<br /> Ξέρω κι άλλες ασυνήθιστες λέξεις,όπως Κυριακή,Άνοιξη,Οδύσσεια κι αγάπη.Λίγες απ αυτές δε χρησιμοποιώ.<br /> Υποφέρω από ειλικρίνεια.Παίρνω όρκους και μετά τους ξεχνώ.Δεν είμαι σοβαρός στη πράξη.<br /> Μακάρι αυτές οι λέξεις να στοίχειωναν την πορεία και την ανεξέλεγκτη εξέλιξή μου.Αλλά δεν...</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Μακάρι να ήμουν πιο όμορφος η πιο άσχημος,να ξέρω αν φταίω εγώ που με γουστάρεις η κάτι άλλο.<br /> Αγόρασα κι ένα σκουπιδόφτιαρο να αναδεύουμε τα όνειρά μας.<br /> Μόλις μπήκε κι ο Πληθυντικός αριθμός σ αυτό το μονόλογο.Πάλι εσύ φταις.Και δε λέω να κλείσω μάτι.Πως γίνεται να φταις εσύ για όλα;<br /> </span></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-89757895426936107732013-02-17T10:46:00.000-08:002013-02-17T10:46:20.949-08:00#1<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhckmbTSYlJc6gPsjMUDiM1zbYGIVJxS2GZH1xw0xOBvf92az7ssBtE0wEyHQZV5KgLTqgRHgAsW_ggeQ1R0llw5gU7nzAYVx_93vcvDYtB_RdNyCq5r8YmW4NoOVA7MoCV3kPrZeVNrxo/s1600/scared+and+crazy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="215" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhckmbTSYlJc6gPsjMUDiM1zbYGIVJxS2GZH1xw0xOBvf92az7ssBtE0wEyHQZV5KgLTqgRHgAsW_ggeQ1R0llw5gU7nzAYVx_93vcvDYtB_RdNyCq5r8YmW4NoOVA7MoCV3kPrZeVNrxo/s400/scared+and+crazy.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Θέλω να κάνω ένα κύκλο οκλαδόν μαζί με όσους από εσάς με φοβούνται.Έξω από τη κλειστοφοβία που προκαλεί ένα γαμημένο δωμάτιο.Ίσως κάπου στο δάσος.Να υπάρχει και το αντίπαλο δέος,ένας άλλος φόβος.<br /> Θέλω να σας πω δύσκολα πράγματα με απλό τρόπο.Πάντα αυτό ήθελα.Απλά δε βρίσκω το τρόπο ως οφείλω.Θέλω να ξέρετε πως κι εγώ σας φοβάμαι.Πιο πολύ απ το σκοτάδι όταν είμαι μόνος στη μέση του πουθενά.<br /> Αιτία γι αυτή μου την αγοραφοβία είναι ότι είμαι διαφορετικός.Όπως όλοι μεταξύ μας.Θα θελα να είμαι ο εκλεκτός η τουλάχιστον να περνιέμαι για τέτοιος.Δε μ αρέσει που γέμισε ο τόπος με εκλεκτούς ανθρώπους γύρω μου.Δε ξέρω αν πρέπει να πάψω να σας θαυμάζω.Δε ξέρω αν με κάνετε καλύτερο.Κι αν με κάνετε δε ξέρω αν θέλω να γίνω καλύτερος.Δε μπορώ να φανταστώ μια πιο βελτιωμένη version μου.Δε μπορώ να με φανταστώ διαφορετικό.<br /> Είναι μαλακία να βάζεις ένα μάτσο σκατά που αποτελούν τον ούτως η άλλως βραχύβιο εγκέφαλό σου,</span><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">σε διαδικασία</span><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> αναδόμησης.Δε θέλω να εξελίξω τη παραμικρή μου πιθανότητα.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Θα θελα να ήμουν ένας ακόμη εκλεκτός σα κι εσάς,όμως αυτό δε γίνεται.Θα θελα να μην υπάρχει στα χείλη σας αυτό το τσιγκέλι που με κάνει να κρέμομαι,που σας κάνει εκλεκτούς.<br /> Θα θελα να μην ασχολούμαι μαζί σας,όμως λέω ψέμματα γιατί γράφω για να με διαβάσετε.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Θα θελα να μας παρακολουθεί ο ίδιος ψυ η να μη παρακολουθεί κανένας ψυ κανέναν από μας.Να μην υπάρχουν ψυ...ναι αυτό είναι σίγουρα καλύτερο.<br /> Θα θελα να μάθω πως γράφουν κάτι ωραίο.Πως μπορεί κανείς να βάλει τις σκέψεις του σε μια σειρά.<br /> Μαλακίες λέω.Δε ψάχνω για μουγκό ακροατήριο.Θα θελα τη παρέα σας για να μου μιλάτε η να νομίζω πως αυτό κάνετε την ώρα που δε βάζω γλώσσα μέσα.</span></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-86012022121489204192013-01-03T10:28:00.001-08:002013-01-03T10:36:38.219-08:00Rage Against Humanity<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHldC6zZNgmblLR9nBpzLk4oKYo2hugx_5O7w6ELbhJ1a_EpW0FSLW9uz1foszZoa7l5DbuqbnupeMSOGL5x4XZ_B2EKqmemROqL0c2htGJ-NdvPHX8Kqg1extlfX9nwpJOzU7bK2tBH8/s1600/tumblr_m4p5ocH8TA1qhtw7lo1_500+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHldC6zZNgmblLR9nBpzLk4oKYo2hugx_5O7w6ELbhJ1a_EpW0FSLW9uz1foszZoa7l5DbuqbnupeMSOGL5x4XZ_B2EKqmemROqL0c2htGJ-NdvPHX8Kqg1extlfX9nwpJOzU7bK2tBH8/s640/tumblr_m4p5ocH8TA1qhtw7lo1_500+(2).jpg" width="500" /></a></div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Οι άνθρωποι αγαπάνε κάποιον Θεό,αλλά όχι κι αυτά που όπως λένε έφτιαξε.Το πλανήτη ας πούμε.Ας το κάνω πιο συγκεκριμένο.<br /> Προχτές οδηγούσα στα χωριά του <a href="http://images.news-now.gr/8/83934/2.jpg" target="_blank">Ξηρομέρου</a>.Στα αριστερά του δρόμου,κάπου σ ένα δέντρο μες την ερημιά,κάποιος είχε κρεμάσει μια γάτα.Μια γάτα ρε μαλάκα.Τις είχε περάσει θηλιά στο λαιμό και την άφησε εκεί να ψοφήσει.Τι μπορεί να έφταιξε μια γάτα ρε;<br /> Αργότερα το μεσημέρι οραματίστηκα έναν του είδους μας κρεμασμένο κι από κάτω εκείνη να ποζάρει στο φωτογραφικό φακό και να καμαρώνει με το κατόρθωμά της.Και ΄νταξει...ηρέμησα κάπως.Και τώρα είμαι σίγουρος,πως σύντομα θα ρθει η ώρα που οι γάτες θα μας κρεμάσουν όλους,αρχίζοντας από τον πιο μίζερο και τελειώνοντας με τον πιο μεμψίμοιρο από μας.<br /> Πώς να ζήσω σ αυτό το μπουρδέλο,πώς να συνεχίσω να συναναστρέφομαι το είδος μου,πώς να αγαπήσω σ αυτή τη μαλακισμένη ζωή ρε μαλάκα;Πώς;Πώς να το αντέξω...<br /> Αν μια γάτα μπορεί να με διαβάσει,ανταλλάσσω και τις επτά ζωές μου με μία μόνο δική της.Για να πάρω εκδίκηση από τον άνθρωπο και να ζητήσω συγχώρεση από κείνη...Για να ξεβρωμίσει ο τόπος.</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/pDTEhWO2wyo?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-38745750366239804322012-12-19T16:24:00.000-08:002012-12-19T16:26:20.633-08:00Ένα sms δρόμος<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-3owliaW6Nck/UNJaIAv0vII/AAAAAAAACKI/WAN-LR7Rf0g/s1600/10475083.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-3owliaW6Nck/UNJaIAv0vII/AAAAAAAACKI/WAN-LR7Rf0g/s1600/10475083.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Γυρίζω σπίτι.Θα θελα να ήσουν εδώ.Θα θελα να μπορώ να σ αγγίζω.Θα θελα να χαμογελάς.Θα θελα να μη δουλεύω πρωί.Να πίνουμε κάτι το πρωί δίπλα στο τζάκι.Θα θελα να ΄σουν εδώ.Πρώτα απ΄όλα και όλους εσύ.Και μετά και μερικοί φίλοι.Μου λείπουν οι φίλοι. Κλείστηκαν όλοι στα σπίτια τους.Κανείς δε πίνει.Κανείς δε μεθάει.Στέκονται μπροστά από μια οθόνη,από μια πλάσμα τηλεόραση και παρακολουθούν ανριάλιτι σόουζ.Και η χαμένη τους ζωή τσιμουδιά.</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Μας πουλάνε αντίδωρο αντί για δώρο.Μισό ψέμα αντί για ολόκληρο.Αρμονία αντί για τσιρίδες στη μουσική.Και μεις το αγοράζουμε κι ας φαίνεται πως είναι τζάμπα.Η επανάσταση αναλώνεται σε λίγες σκέψεις και δαμάζεται με ένα τσιγάρο.</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Θα θελα να σουν εδώ.Εσύ κι ότι άλλο μπορεί να με απαλλάξει απ αυτή τη μιζέρια η από μία ακόμη αυτοκτονία.<br /> Καλημέρα εκεί έξω...</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/3ATtst7247Y?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-66796170384690773042012-12-07T17:43:00.000-08:002012-12-08T05:39:21.533-08:00Down iz the new Up<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-OLQR9NNJQ5U/UMKdSLqm30I/AAAAAAAAB84/JyzHRalI3zM/s1600/tumblr_mc2wgtUcdm1rvjlrpo1_500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="345" src="http://1.bp.blogspot.com/-OLQR9NNJQ5U/UMKdSLqm30I/AAAAAAAAB84/JyzHRalI3zM/s400/tumblr_mc2wgtUcdm1rvjlrpo1_500.jpg" width="400" /></a></div>
<br /></div>
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Υπάρχει ελπίδα εκεί έξω;Υπάρχει πουθενά λίγο φως;Κάτι να αντιμετωπίσω τη λευκή αντίθεση της οθόνης όταν ξετρυπώνω από το πιο σκοτεινό μέρος του πλανήτη;Κάτι που θα πάψει να με κάνει να ανατριχιάζω κάθε που σιχαίνομαι τη όποια έννοια ύπαρξης σ αυτό το σύμπαν,όταν αυτή συνοδεύεται από σάπιες ανάσες;</span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Γιατί δε νιώθω τυχερός όταν μπατάρει το φλιτζάνι του καφέ;Γιατί πρέπει να μαζέψω την ατσαλιά του,αφού πρώτα τον σκορπίσω με τα δάχτυλα στο γυάλινο τραπέζι;</span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Πόσο θα ζήσω ακόμη;Για πόσο καιρό θα περιφέρομαι;Πότε θα νιώσω και πότε θα νιώσεις κι εσύ;Πότε θα νιώσουμε όλοι μας την απειλή του να μην υπάρχεις νομίζοντας πως θα γυρίσει ο τροχός;</span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Υπάρχει ελπίδα εκεί έξω;Υπάρχει κάτι που φιλτράρει την απογοήτευση χωρίς να αφήνει κατακάθια από τζιν με τόνικ;</span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> <strike>Ό</strike></span><i><strike><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">λα ήταν καλά πριν πατήσω play στο παρακάτω κομμάτι.Αν δεν έβαζε το χέρι του ο κύριος</span></strike></i><i><strike><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> </span><a href="http://scarsbruises.wordpress.com/" style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: x-large;" target="_blank">Scar</a><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> τ</span></strike></i><i><strike><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">ίποτα δε θα συνέβαινε απόψε...τίποτα.</span></strike></i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><strike><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/WUMo0a1g5gQ?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></strike></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><strike><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></strike></i></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-28301500855075852782012-10-13T10:57:00.002-07:002012-10-13T10:57:47.561-07:00Βαδίζω και μπαραμιλώ<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-zW4OoBw8Y8U/UHmmypOxaoI/AAAAAAAABuc/YgWzT_oYwnw/s1600/Madrid-anti-austerity-pro-011.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="292" src="http://3.bp.blogspot.com/-zW4OoBw8Y8U/UHmmypOxaoI/AAAAAAAABuc/YgWzT_oYwnw/s400/Madrid-anti-austerity-pro-011.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Δεν έχω συνηθίσει να περπατάω στη πόλη.Τη διέσχιζα πάντα με το αυτοκίνητο.Τώρα που έγινα πιο ούρμπαν φάση ας πούμε κι επιτέλους κυκλοφορώ και πεζός,αρχίζω και θυμάμαι κάτι από τα χρόνια στην Αθήνα.Κάτι από το βλέμμα του περαστικού ζευγαριού,κάτι από την αντανάκλαση της λάμπας στα μάτια της κοπέλας.Τη διακοπή της συζήτησης μέχρι να παρέλθει το αντάμωμά μας και το ριστάρτ της κουβεντούλας συνήθως με τη φράση <i>«Αααα...τι έλεγα»</i>.Το ψυχαναγκαστικό μου κάτι σα βάδισμα,σημαδεύοντας πάντα το κέντρο της πλάκας του πεζοδρομίου'(ΥΓ 2)ποτέ τις ενώσεις!Τη χρονομέτρηση της απόστασης.Ένα λεπτό,δύο λεπτά...Τις σκέψεις για επανάσταση,τις μνήμες της εφηβείας,την ανάμνηση της γυναίκας</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">που ίσως ποτέ πραγματικά δεν είχα.</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Προσπαθώ να φιλτράρω τις πληροφορίες από όσα ακούω,μα δε βλέπω μέσα στο σκοτάδι.Προσπαθώ να συγκρατήσω μια συγκεκριμένη ατάκα της στιγμής,να τη γράψω στο μπλογκ να τη διαβάσει ο όποιος κόσμος.Ατέλειωτο «άδειασμα» κι απέραντη έλλειψη αυτοεκτίμησης. Σιχαμερές ανασφάλειες.Το «τριπάκι» του <i>«και σήμερα άντεξα»</i>.</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Προσπαθώ να συνέλθω από το τελευταίο σφηνάκι μάταια.Ψιθυρίζω,<i>«μια μπύρα είπα να πιω ρε πουτάνες,μια μπύρα»</i>...</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Ξαναμπαίνω σ άλλο μπαρ.<i>«Βάλε μου ένα Remy Martin.Μη με κοιτάς!Έχω λεφτά».</i>Βγάζω κάτι λιανώματα.Φτάνουν δε φτάνουν για μια μπύρα.Το πίνω γρήγορα και φεύγω δίχως να ακουμπήσω το σοκολατάκι.</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Στο δρόμο για το σπίτι,μπάτσοι κι άστεγοι κι αδέσποτα σκυλιά,που σε κοιτάζουν στα μάτια και κουνώντας την ουρά τους σου μιλάνε.<i>«Δεν έχω ιδέα εδώ και πόσες μέρες περιπλανάσαι μαζί μας μεγάλε.Στους δρόμους της γαμώπολης»</i>,λένε.</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> <i>Κουφάλες της Αθήνας</i></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Έχω να σας επισκεφτώ δέκα μήνες αλλά πάνε περίπου τέσσερα χρόνια από τότε που εγκατέλειψα τη πόλη σας.Αν κάποιος βρει σε κάνα πεζοδρόμιο πεταμένη τη χαμένη μου <i>αυτοεκτίμηση</i> και τον απολεσθέντα <i>ενθουσιασμό</i> μου,ας επικοινωνήσει μαζί μου το συντομότερο. Κάπου εκεί την άφησα ένα <i>Δεκέμβρη</i> πριν κάτι χρόνια...</span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">ΥΓ:Δεν υπάρχει συσχετισμός τραγουδιού - εικόνας στην αρχή της ανάρτησης.Κανένας!</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">ΥΓ2:Τ</span><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">ο να βρεις την άνω τελεία στο πληκτρολόγιο είναι πιο δύσκολο κι από το να μαντέψεις τους τυχερούς αριθμούς του Τζόκερ.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/PJ7SjnBVTNE?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br /></span></div>
Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-63129566274557354962012-09-19T11:31:00.003-07:002012-09-19T11:42:11.155-07:00It 's a strange Paradise<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-7Pi76sjPKZE/UFoR9cweX4I/AAAAAAAABqM/tkOAXwFNt94/s1600/Scared_Child_at_Nighttime.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-7Pi76sjPKZE/UFoR9cweX4I/AAAAAAAABqM/tkOAXwFNt94/s400/Scared_Child_at_Nighttime.jpg" width="318" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br />
</span></div><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Γαμημένο ημερολόγιο</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Σκοτάδι.Σκοτάδι παντού.Φοβιστικό ρε γαμώτο.2012 και εντάξει...φοβάμαι το αύριο.Δε μ αρέσει το αύριο.Σκέψεις μαλακισμένες.Συσπείρωση ενάντια σε τι;Φασισμός εκ δεξιών κι εξ ευωνύμων...Γάμησέ μας.<br />
Κάμποσες χιλιάδες χρόνια για να φτάσουμε στο σημείο μηδέν.Κι εκεί λες,τώρα η ποτέ!Και καταλήγεις στο ποτέ!<br />
<i><span style="color: #666666;">Έλα αγόρι μου τι έπαθες;Μην απογοητεύεσαι.Άναψε ένα και χαλάρωσε.Είδες τι καλά που είναι;Θα το τρελάνουμε τον ήλιο ρε.Θα τα γαμήσουμε όλα.Δε ξέρω πως,αλλά θα τα γαμήσουμε.Μη κοιτάς που μας πήραν φαλάγγι.Το χουμε σου λέω.Είμαστε πολλοί.Θυμάσαι τι έλεγε ο Χόντζα στους Αλβανούς;«Εμείς και οι Κινέζοι»,έλεγε «είμαστε δυο δισεκατομμύρια» έλεγε.</span></i></span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> Εδώ και κάμποσο καιρό παρατηρώ τη μεταστροφή που συντελείται </span><i><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">inside of me</span></i><i style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace;">.</i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Γίνομαι </span><i><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΣ</span></i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">.Βαρέθηκα να πνίγω καμιά 10αριά φορές σε καθημερινή βάση ατάκες τύπου «θα σας γαμήσει ο Μιχαλολιάκος»,«Γουστάρω να πέσει ξύλο στη Βουλή»,«Ράους»,«γαμώ τη γυφτιά σου»,«Αλλάχ Αλλάχ φέρε μας πιλάφ' γαμώ το Πακιστάν»,«Πατρίς Θρησκεία...» </span><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ΣΑΣ ΓΑΜΩ ΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ</span><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> καργιολάκια.</span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> Διαπιστώνω <span style="color: #666666; font-style: italic;">(ναι καλά που ζούσες μέχρι τώρα;)</span> πως οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη από έναν Αρχηγό.Από κάποιον που θα <i><strike><span style="color: #cc0000;">πράξει</span></strike></i> γι αυτούς.Κάποιον που να χει τ αρχίδια να δείρει το βουλευτή που εκείνος ψήφιζε τόσα χρόνια.Το βουλευτή που του κανε το ρουσφέτι.Το βουλευτή και το κόμμα για το οποίο έπαιζε μπουνίδια στο καφενείο του χωριού κάθε πριν τις εκλογές.Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ μπλα μπλα...Ζήτω η Νέα Δημοκρατία...Να του σπάσει τα μούτρα,αλλά όχι αυτός,Ο ΑΡΧΗΓΟΣ του.Η αξία που την έχει τόσο πολλή ανάγκη...</span><br />
<span style="font-size: large;"><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace;"><br />
</span><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> Ε,εγώ ΔΕΝ την έχω.Έχω καυλί για να κάνω σεξ με τη γυναίκα μου.Δε περιμένω να το κάνει κανας άλλος για να χειροκροτήσω και να το φχαριστηθώ.Τελικά νομίζω πως είναι εξαιρετικά μάταιο να προσπαθείς και να παλεύεις για οτιδήποτε άλλο πέρα απ τον εαυτό σου.Γίνε ιδιώτης,ας σε λένε βλάκα.Κοίτα τη πάρτι σου και μη δίνεις δεκάρα για κανέναν άνθρωπο.</span><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΟΥ</span><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">.Ούτε να του δείξεις το δρόμο θέλει.Δεν έχει νόημα η ζωή του αν κουλάρει.Αν δε του φταίει ένας μετανάστης,ένας γύφτος,μια πουτάνα,ένας γκει,ένα πρεζάκι.Τι να τη κάνει τη ζωή του χωρίς αυτούς;Μετά θα πρέπει να αγαπήσει.κι είναι ότι πιο δύσκολο τελικά,λίγη αγάπη...</span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><span style="font-size: large;"> </span><i><span style="color: #666666;">Σ αυτό το σημείο θα άρχιζα μια αυτοκριτική,για το αν εγώ είμαι καλύτερος και τέτοιες ντεμέκ μαλακίες.Αλλά το παρακάτω δεν είναι καθόλου μαλακία και μου καρφώθηκε να το εξομολογηθώ,άρα θα προσπαθήσω να το κολλήσω με τα προηγούμενα έτσι ώστε να βγει ένα νόημα απ το έκτρωμα που γράφω απόψε.</span></i><br />
<span style="font-size: large;"> Έχω ένα σκύλο για του οποίου τη σκατοφάση νιώθω πολύ υπεύθυνος εγώ.Προχτές αποφάσισα να κάνω δυο τρία πραγματάκια για να του καλυτερέψω τη ζωή.Όχι τίποτα σπουδαίο.Ένα ξύλινο σπιτάκι και λίγη παρέα.Αποφάσισα να γίνω καλύτερος σαν ύπαρξη.Και να σέβομαι λίγο παραπάνω το πλανήτη που με φιλοξενεί αποφάσισα.Αφού την έχω τη ψυχή ρε γαμώτο,γιατί αντί να τη χαρίζω εκεί που πρέπει,να φθείρομαι και να σπαταλάω ενέργεια σε ανθρώπους;</span></span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"><span style="font-size: large;"> Επίσης,γιατί να μη το παίρνω απόφαση να τα κλάσω όλα και να πα να ζήσω πιο απλά και πιο αληθινά,κάπου χωρίς ίντερνετ,παντελόνια που θρέφουν τον εγωισμό και λοιπές εξαρτήσεις;Γιατί να μην έχω ένα μύριο ευρώ να το κάψω για να ξεκομπλάρω απ το χρήμα που ποτέ δε θα χω;</span></span><span style="font-size: large;"><i style="color: #666666; font-family: 'Courier New', Courier, monospace;">Θα το κανες;Αρχίδια θα το κανες...</i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;">Θα το κανα ρε γαμώτο.Όχι για τους άλλους,για μένα θα το κανα.Γι αυτό πιστεύω πως θα γινόταν πράξη.Γιατί έχει να κάνει ΜΕ ΜΕΝΑ.</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> φφφφφφ...πρέπει να βγει κι ένα συμπέραζμα απ αυτό τον αχταρμά έτσι;Δε φταίω εγώ που δε μπορώ να γράψω κάτι πιο συγκεκριμένο.Δε φταίω...</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> Νομίζω κάπως έτσι σκεφτόμουν και στα δεκαπέντε μου.Αλλά τότε ήταν αλλιώς.Φοβόσουν μη μείνεις στάσιμος.Τώρα φοβάσαι ότι τελικά </span><i style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace;"><u><span style="color: #666666;">έμεινες</span></u></i><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> στάσιμος.</span><i><span style="color: #666666; font-family: Times, Times New Roman, serif;">Και τι άλλο φοβάσαι;</span></i><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> Τα φώτα που ζβήνουν πάντα νωρίς</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> Τη μοναξιά</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace;"> Την αποξένωση</span></span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Το φευγιό ...</span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"><br />
</span> <span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"><br />
Φοβάμαι κάπως μωρέ.</span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Γι αυτό δε φεύγω.</span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Έχω ανάγκη από μια κουβέντα μάλλον</span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> από ένα <span style="color: #660000;">φιλί</span></span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> μιαν <span style="color: #274e13;">αγκαλιά</span> </span><br />
<span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"><br />
Γάμησέ μας...<br />
</span><br />
<span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> ΥΓ:Δώσε βάση πως χτυπιούνται στη σκηνή αυτοί που ξέρουν...</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/JdG7QxFc40Y?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"> </span></div>Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-14070967910461971722012-08-12T12:10:00.000-07:002012-08-12T12:10:24.980-07:00In a manner of speaking <span style="color: #666666; font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;">Υπάρχουν παντού.Στολίζουν τους γκρίζους τοίχους της πόλης και αποτελούν τροφή για σκέψη αλλά κι αφορμή για γέλιο στη καθημερινότητά μας.Συνθήματα και στένσιλς γεμάτα οργή,αγανάκτηση η χιούμορ.<br />
Μου πήρε ένα απόγευμα να βρω μερικά απ αυτά στο ίντερνετ και να φτιάξω ένα βιντεάκι. Χαλάλι...γούσταρα!<br />
Η μουσική είναι </span><span style="color: #666666; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">το Thousand of apologies </span><span style="color: #666666; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">των Τούρκων Kafabindunya.</span><br />
<span style="color: #666666; font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwg8iZMhhmG0FEnAvslu0lUB163QSNI3CGTQolCSOFB24aZsq0Tdv1vToqdPRYb6ThCGZ12IMdyYYk3APxHrA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: #666666; font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><br />
</span></div>Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-17377506197993058802012-08-07T09:15:00.000-07:002012-08-07T09:15:12.864-07:00Hug me twice,one for my lies and two for my stupidity<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPLk1EmUwn9XCvjis1bj6qvhaONxHSjRLRa7bUiVbxaqK7I7Gui5FsprwJST8gDNrXVdslSX-Ofj9-slLQELi2tShxtkpqM6rmI3owUlJinoEhXZCqJh0Y0m6MuqGuhay_2GGiRTs5UOY/s1600/DSC05591.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPLk1EmUwn9XCvjis1bj6qvhaONxHSjRLRa7bUiVbxaqK7I7Gui5FsprwJST8gDNrXVdslSX-Ofj9-slLQELi2tShxtkpqM6rmI3owUlJinoEhXZCqJh0Y0m6MuqGuhay_2GGiRTs5UOY/s400/DSC05591.JPG" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><span style="color: #999999;"><br />
</span></span></div><span style="font-family: Courier New, Courier, monospace; font-size: large;"><span style="color: #999999;"> Η ζωή είναι ύπουλη φάση.Μέχρι να συνειδητοποιήσεις τι συμβαίνει περνάνε οι στιγμές και σ αφήνουν μισό-μαλάκα σ ένα καναπέ,εντελώς ανήμπορο να γυρίσεις το χρόνο έστω λίγες ώρες πίσω,να μη πεις τις μαλακίες που έλεγες πριν φύγει.Να δώσεις μια ακόμη αγκαλιά η ένα γαμημένο φιλί στο λαιμό.Να της κρατήσεις λίγο ακόμη το χέρι...Τίποτα ρε...τίποτα.Οι δεύτερες ευκαιρίες που μας δίνονται είναι ουσιαστικά οι πρώτες.Δεν έχουν δική τους υπόσταση,ποτέ δεν είχαν.Κρύβονται πίσω από τις καθαυτού πρώτες και μαϊμουδίζουν ασύστολα το ίδιο υφάκι αλλά με διαφορετικές λέξεις.<br />
Και τώρα εσύ θα πεις,πως έχω μια δεύτερη ευκαιρία να σκεφτώ αυτό που γράφω πριν καλά-καλά το κάνω ανάρτηση και να μη το κάνω η έχω μια δεύτερη ευκαιρία αύριο να μη πιω ξανά η έχω μια δεύτερη ευκαιρία να πά να γαμηθώ με τις μαλακίες που γράφω μες τη ζέστη,μες τη μιζέρια του δωματίου μου.Και η Beth Gibbons που τραγουδά με κλειστά μάτια κρεμασμένη στο τοίχο μου θα μου προτείνει να κάνω το ίδιο λάθος δυο φορές.Να μη τρέξω πίσω απ το λεωφορείο...να μη κλάψω γι αυτά που δε θα έχω την ευκαιρία να κάνω,να χαίρομαι που εκείνη γουστάρει τη μαλακία που με δέρνει σαν άτομο (τι φράση κι αυτή) και να μη σταματάω στιγμή να τραγουδάω εκείνο το...</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><object width="320" height="266" class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://3.gvt0.com/vi/Rvr0FkE_iq8/0.jpg"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/Rvr0FkE_iq8&fs=1&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/Rvr0FkE_iq8&fs=1&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div><div style="text-align: center;"> </div></span>Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1223163258046364625.post-7029120205418170782012-07-22T07:30:00.002-07:002012-07-22T07:35:20.873-07:00Κάτι σαν ... Editorial<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij5kjo1nEg4BUe7PxO6QX21Vg5BQgDj9XBWOIMYNl3lrBVOHBowltehHZibAWBdwt7NJlwTeAEYKWiUNGNa5xITkUx369fjjDErTBuQqD8sUyguyHODzapx3WaynNrtFbpTU0RIVn8X4I/s1600/tyuylin_by_rmalo5aapi-d30uq0i.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij5kjo1nEg4BUe7PxO6QX21Vg5BQgDj9XBWOIMYNl3lrBVOHBowltehHZibAWBdwt7NJlwTeAEYKWiUNGNa5xITkUx369fjjDErTBuQqD8sUyguyHODzapx3WaynNrtFbpTU0RIVn8X4I/s400/tyuylin_by_rmalo5aapi-d30uq0i.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"><br />
</span></div><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> <span style="color: #444444;">Humanity is evol.Όχι με την έννοια των Sonic Youth που θα θελε να είναι ο κύριος <a href="http://scarsbruises.wordpress.com/" target="_blank">Scars</a>.Εδώ και κάποιες μέρες κάνω τη σκέψη ότι αν έπεφτε ένας αστεροειδής,ένας κομήτης η ότι άλλο στο πλανήτη γη και τον κατέστρεφε,δε θα θρηνούσα καθόλου,τις τελευταίες </span></span><span style="color: #444444;"><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">απομένουσες </span><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">μέρες-ώρες</span><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;">.Μακάρι να υπήρχε ένας τρόπος να εξαλειφθεί ΜΟΝΟ το ανθρώπινο είδος βασικά.Να σταματήσει αυτό το ανελέητο γαμήσι του (οικο)συστήματος.Να ζήσουν τα υπόλοιπα εκατομμύρια είδη ελεύθερα.</span></span><br />
<span style="color: #444444; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Κατάφερα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά.Έχω ευθυγραμμίσει την επιτυχία με την αποτυχία για να μη μπαίνω στο κόπο να αλλάζω μονοπάτι.Είμαι 29.Και μέχρι περίπου πριν μία ώρα θεωρούσα πολλούς απ αυτούς που συναναστρέφομαι κατώτερούς μου.Είχα αυτό το αίσθημα υπεροχής.Ξέρεις.Όχι δε σου λέω τι έγινε κι άλλαξαν οι ισορροπίες.</span><br />
<span style="color: #444444; font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"> Το μπλογκ αυτό έγινε γιατί στο προηγούμενο είχα μπερδέψει τη βούρτσα με κάτι άλλο.Θα συνεχίσει να υπάρχει μέχρις ότου αποκτήσω μιαν άλλη ζωή εκεί έξω.Τότε θα τα παρατήσω όλα.Δε θα γκρινιάζω σε μια οθόνη.<br />
Το μπλογκ αυτό έχει ανάγκη τη παρουσία σας.Και το σχόλιό σας.Αυτή είναι η τροφή του.Τροφή για σκέψεις κι αποφάσεις.Τροφή για λίγο τέχνη στη ζωή μου.Τροφή για το θηρίο που λένε εγωισμό.<br />
Έχω κολλήσει τώρα.Δεν έχω κάτι άλλο να πω και τη ψάχνω για το κομματάκι που θα ποστάρω.Είμαι ανάμεσα σε Heavens to Betsy και κάτι άλλο.Θα ποστάρω το άλλο...</span><br />
<div style="text-align: center;"><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"></span></div><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"><iframe allowtransparency="true" frameborder="0" height="100" src="http://bandcamp.com/EmbeddedPlayer/v=2/track=1267712170/size=venti/bgcol=FFFFFF/linkcol=4285BB/" style="display: block; height: 100px; position: relative; width: 400px;" width="400">&lt;p&gt;&amp;amp;amp;amp;lt;p&amp;amp;amp;amp;gt;&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;lt;a href="http://forgetcassettes.bandcamp.com/track/venison"&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;gt;Venison by forget cassettes&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;lt;/a&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;gt;&amp;amp;amp;amp;lt;/p&amp;amp;amp;amp;gt;&lt;/p&gt;</iframe></span><br />
<div><span style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: large;"><br />
</span></div>Scary Rabbihttp://www.blogger.com/profile/11385771417822846942noreply@blogger.com2