#9

•  Tout est fragile

 Στην ίδια θέση και πάλι,αυτός κι όλα εκείνα τα μουρμουρητά.
 -Μη προσπαθείς για τίποτα...δε θα καταφέρεις ποτέ να ολοκληρώσεις τίποτα...έχουν γραφεί και ειπωθεί τόσα πολλά,δεν έμεινε για σένα τίποτα...μη προσπαθείς να κάνεις τέχνη...μην αντιστέκεσαι στην Πόλη όταν εκείνη σε ρουφάει στα σπλάχνα της και σε ξερνάει σαν ένα τίποτα...γιατί όλα είναι τίποτα κι όχι όλα η τίποτα...
 -Βάλε ένα τζιν.Σκέτο.Όλα είναι εύθραυστα.Όλα είναι ψέμματα,όλα είναι τίποτα...
 -Πιες λίγο ακόμη...έλα λίγο πιο κοντά σ αυτό που θα θελες να είσαι...γίνε ένα ακόμη τίποτα...
 -Στρίψε ένα μπάφο πριν μελετήσεις κιθάρα,κάτσε πιο βαθιά στον καναπέ,η πρώην φταίει,οι φίλοι φταίνε...μάλλον και ο γέρος σου που από μικρός σε παρότρυνε να γίνεις τίποτα.Δε μπορείς να μελετήσεις πια.Το μυαλό σου έχει φύγει απ' το πεντάγραμμο.Το μάτι σου αφού ανακάτεψε όλες τις νότες,τρύπησε το χαρτί και ταξιδεύει πάλι στο τίποτα.
 -Όλα είναι εύθραυστα.Πήγαινε στο μπαρ.Παράγγειλε ένα ακόμη τζιν.Είναι ο εύκολος δρόμος.Πάντα ήταν.Πάντα θα 'ναι.Ξαναγίνε αυτός που θα 'θελες να 'σαι,όλα έχουν ειπωθεί και δεν έμεινε τίποτα.
 -Έλα λίγο έξω.Σου χω ένα δωράκι.Σκύψε πάνω της.Κερασμένη.Τηλεκάρτα,καλαμάκι και...τίποτα...
 -Πιες ακόμη ένα.Σκέτο.Βγάλε τη μπλούζα σου.Δες πως σε κοιτάνε όλοι.Ψάξε τους καθρέπτες στα τοιχώματα του κρανίου σου.Αναστροφή.Κοίταξέ τους εσύ.Γίναν ένα τίποτα.
 -Πήγαινε στην τουαλέτα μαζί της.Δε φταις εσύ.Όλα είναι εύθραυστα.Φίλησέ τη,δάγκωσέ τη,χαστούκισέ τη...μην ερωτεύεσαι,ο έρωτας δεν είναι τίποτα.
 -Μην ακούς όλους αυτούς που λένε πως δεν είναι η βραδιά σου,πως πάλι ξεκίνησες να πίνεις,πως είσαι «καλό παιδί».Σπάσε ένα μπουκάλι.Δεν είσαι τίποτα.
 -Μπες στο αμάξι.Βάλε μπρος.Πάτα play.

"The cop with his breathalyser

The paddy with his fertiliser

The man in the basement

That's getting a taste for it says

Babe, I'm on fire

Babe, I'm on fire"...

 -Κάτσε βαθιά στο καναπέ.Στρίψε άλλο ένα.Πιες το,άραξε,νιώσε να αιωρείσαι.Στέκεσαι πάνω σε ένα κόκκο άμμου,στην άκρη του γαλαξία,με ανοικτές τις παλάμες,δε κρατάς κανέναν,δε κρέμεσαι από πουθενά,απολαμβάνεις τη δυστυχία της νεκρικής ακαμψίας στις άκρες των δακτύλων σου,αιωρείσαι στο άπειρο όντας ένα τίποτα.
 -Κλείσε τα μάτια τώρα.Κοιμήσου.Όλα είναι εύθραυστα.Όλα πήραν το δρόμο τους και σήμερα.Δε θα τα καταφέρεις ποτέ με την κιθάρα,αλλά δε φταις και δεν έχει σημασία.Το πρωί εξάλλου δε θα θυμάσαι τίποτα.