Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

#3


Σε λίγο καιρό γίνομαι τριάντα.Μένω μόνος σ ένα τριάρι με τζάκι που για να πληρώσω το ούτως η άλλως χαμηλό νοίκι του,μου βγαίνει ο κώλος.Ωραία.
 Διαπιστώνω πως ζέστανε ο καιρός και αποφασίζω να κάνω μια μικρή σπατάλη,δηλαδή να γεμίσω τη μπανιέρα με καυτό νερό και να πηδήξω μέσα,πίνοντας ταυτόχρονα κάτι,σβήνοντας τα φώτα κι ανάβοντας μερικά ρεσώ.Βάζω και το λάπτοπ σε μια γωνία να παίζει ένα απίστευτο μιξτέιπ φίλου.Βυθίζομαι στο καυτό νερό ελαφρώς ακουσμένος.Αλλά συνεχίζω να καπνίζω.Τηλεφωνώ σ ένα φίλο. Ανταλλάσσω μερικά sms με τη δικιά μου.Μου λείπει.Λίγο παραπάνω απ ότι και άλλοι άνθρωποι στη ζωή.Μου λείπουν γενικά,όχι μέσα απ τη  μπανιέρα,για να ξεκαθαρίσουμε (είμαι ομοφοβικός,δε καμαρώνω όμως).
 Αρχίζω να σκέφτομαι έναν έναν τους ανθρώπους για τους οποίους χαίρομαι που πέρασαν απ τη ζωή μου.Επικεντρώνω και στους τωρινούς φίλους.Σε μια κρίση αγάπης και ειλικρίνειας αποφασίζω να τους αφιερώσω λίγο χώρο στο προσωπικό μου μπλογκ.Και το κάνω,αφού φαφλατίσω ασύστολα σε μια ανόητη εισαγωγή...Γκούχουυυ...Λοιπόν!

 Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε κείνους που δε γνώρισα αυτό που λέμε "από κοντά",τουλάχιστον όχι ακόμα,αλλά μέσα από το διαδίκτυο.Άνθρωποι που πάντα θα θες να συναντήσεις.Ταλαντούχοι και χαρισματικοί Σαμάνοι που χαραμίζονται σε μια κωλοχώρα χωρίς αύριο.
 Σε άλλους που είναι πάντα εκεί να με ποτίσουν αφού με ταΐσουν και μετά να με ξαναποτίσουν και να με ξαναποτίσουν και...να υποστούν τη φλυαρία μου για ώρες.
 Σ αυτούς που αν έφευγαν από τη πόλη που ζω θα με έσπρωχναν ένα βήμα ακόμη μακριά από δω.Μου το χρωστά αυτή η κωλοπόλη.Το ότι ζω ακόμη εδώ,οφείλεται στο ότι θέλω να περνάω πολύ από το χρόνο μου με αγαπημένα πρόσωπα.
 Σ εκείνους που φροντίζουν να μου δείχνουν ότι δεν είμαι ακόμη μεγάλος για να κόψω τη κρεπάλη.Σε φάση,"Ε αφού παρταλεύει ο τάδε που είναι σαράντα,έχω δέκα χρόνια και...ακόμη".
 Σε κυρίες που έχω πει τόσα πολλά αλλά νομίζω πως δεν είπα τίποτα.Που με τα λόγια τους με κάνουν από ένας ξυπόλητος ζητιάνος να νοιώθω παπουτσωμένος γάτος και που φροντίζουν μέσα μέσα να μου πετάνε κανα τριαντάφυλλο από αυτά που φυτρώνουν στο εγκέφαλο - κήπο τους,έτσι για να μου γαμήσουν τη μέρα.Η να μου τη φτιάξουν.Σημασία έχει ότι θα την αλλάξουν...
 Και στο Scar ρε πούστη,γιατί τις όμορφες αυτές σκέψεις τις έκανα ακούγοντας τη παρακάτω μιξτέιπ του,την οποία συνιστώ να την ακούσετε και σεις ΌΛΗ.

 Και σε πολλούς ακόμη ρε φίλε,σε πολλούς...
 Με αγάπη ρε...